ณ.ประเทศนิวซีแลนด์ .....เช้าวันใหม่ของการเริ่มต้นกับชีวิตใหม่ๆเกิดขึ้นที่นี่ ............
ตุ๊บๆๆๆๆๆ สายล่ะไม่ทันรถรอบ 7.30 น แน่เลย ตูจะทำไงดี วิ่งลงบันไดแบบไม่คิดชีวิตไปที่โต๊ะทานข้าวหยิบขนมปังเข้าปาก ตามติดปด้วยนมสด 1แก้ว เป็นการลลายขนมปังในปากไปในตัว หยิบข้าวกล่องพร้อมด้วยแครรอท 1 อัน ใส่ลงกระเป๋าทันที่ แล้วก็วิ่งสุดชีวิตให้ทันรถประจำทาง เข้าเมืองไปโรงเรียน..
..เหลือบมองนาฬิกาที่มือ กำ กูจะทันไหมเนี่ย อีก 5นาทีสุดท้าย ยังไม่ถึงโค้งบ้านหลังสีฟ้าเลย ... แฮ่ะๆๆๆๆเหนื่อยฉิบเป๋ง.... ยกข้อมือ อีก 2 นาที โอ้วววพระเจ้า พ้นบ้านมันมาแล้ว ถนนใหญ่ อยู่ข้างหน้า ทัน กูต้องทันมันเห็นแล้ว รถมันมาแล้ว รอให้กูข้ามไปไฟแดงไปก่อนนะ แล้วมรึงค่อยแดง ไม่งั้นกูไม่ทันแน่ พระเจ้าช่วยลูกด้วยไม่งั้นกูนั่งรอรถอีก 45 นาที มีหวัง กูแข็งอยู่แถวนี้แหละ
. ฟั......กก...สาดดดดดดดดดดดเอ้ย...!!! กูยังไม่ทันสั่งมรึงแดงทำแป๊ะอารัยว่ะ..... ดูดิ รถอยู่หน้ากูเนี่ย คนขับแมร่งก็เชี้ยยยยย ..... เหงกูรอไฟแดงอยู่ แมร่งก็ไม่รอเชี้ย..เวร และ กำ 45 นาทีที่ทรมานมาถึงล่ะ
..ผ่านไป 20นาที มีไอ้มืด เดินมาตรงมาที่รอรถประจำทาง....เอาไงดีว่ะ เดินหนีมันหรือทำไงดี อยู่ของกูเฉยๆเนี่ยแหละ มีไรกูค่อยร้อง พร่ำบอกในใจ เป็นไงเป็นกัน
เวร และ กำ ของกูอีกล่ะ แมร่ง ไอ้มืดมันมองหน้า แถมตรงมาที่กูอีก กำๆๆๆๆๆๆ กูทำไงดีว่ะ เหงื่อจากที่กูวิ่งมายังไม่แห้งดีเลย เวรมาเจอมันอีก ทำกูสั่น ใกล้แล้วอีก 100 เมตร มันใกล้เข้ามาแล้ว แค่หวังในใจเล็กๆมรึงไม่ต้องมา พูดกับกูเลยนะ มันยิ่งใกล้ กูก็ยิ่งเห็นความ เชี้ยยยย ของมัน ทั้งดำ ใหญ่ ล่ำ บึก หน้าเนี่ย เชี้ยยยได้ใจกูนึกถึงควายแถวต่างจังหวัดบ้านเรา แมร่งเจาะจมูกเหมือนควายบ้านกูเลย สงสัยคงโง่ ไม่รู้แมร่งได้เรียนหนังสือป่าวสาดดดดด อุทานในใจ โหหหหหหห แมร่งสักทั้งตัวเลยไอ้ควาย ไม่มีพื้นที่ให้หายใจเลย สุดตีน
ภาวนาในใจ วันแรกของการไปโรงเรียน อย่าให้กูซวยแต่เช้าเลย มึนยิ่งใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา รอรถคันเดี๋ยวกับกูป่าวว่ะ ขอให้แมร่งนั่งสายอื่นเถอะ กูกลัว
แมร่งฉิบอ๋ายย มายื่นข้างกูเลย มีกูกับมัน 2 คน มีคนสอนก็จะมาเรียนต่างประเทศ เค้าบอกให้ กู เฟร์นรี่ เข้าไว้ ทักทาย เซฮาโหล 2โหลไป แมร่งไม่มาอยู่กับกูตอนนี้จะให้ ไอ้คนสอนมันทักเอง กำ และก็กำ ใครจะรู้ว่าตอนนั้นที่กูยื่นอยู่แทบไม่ได้หายใจหายคอ กูก็ไม่ทักมัน มันก็ไม่ทักกู แต่ก็ดี ถ้ามันทักกูคงหยุดหายใจ
แต่ช่างเถอะอีก 10 นาที อึดใจเดียว แต่ทำไมยังรู้สึกเวลามันเดินช้าจัง ... เพิ่งได้มารุ่นใหม่ล่าสุดเลย เบบี้ จี ช๊อก มันจะเสียได้ไงหรือ แมร่งช๊อกตามรุ่นที่มันบอกไปแล้ว ... มันมองหน้าอีกแล้วอ่ะ นึกในใจ มองไรมันว่ะ หรือว่า เราสวย มันจะจีบเราอ่ะๆๆๆๆๆ อย่าได้แม้แต่จะคิดเชียว แต่ไม่น่า สายตาท่าทางไม่บ่งชี้เท่าไหร่
"ช่างแมร่งอย่าพูดกับกูเป็นพอ กูกลัว.."
อีก 5 นาที กูแทบจะนับเป็นวินาทีที่เดินผ่านไปเลย 4 ยัง มันยังมอง 3 โอ้ววววว กูเห็นรถมาแต่ไกลล่ะ โอ้ววววพระเจ้ามันขึ้นคันเดียว
กับกูแน่เลย มาแล้ววววว อีกอึดใจ ทั้งหิวทั้งหนาวทั้งกลัว รถประจำทางเคลื่อนตัวมาจอดที่หน้า
ประตูหน้าเปิดออก รีบวิ่งขึ้นรถโชว์ตั๋วเดือนให้คนขับดู แล้วก็รีบหาที่นั่งใกล้ๆ ผู้หญิงที่คิด่าน่าจะปลอดภัย ภายในรถไม่ค่อยมีคนเท่าไรนั่งเหลือมากมาย ได้ที่นั่งแหละ ไอ้พี่มืดเดินผ่านหน้ากูไปนั่งข้างหลัง
ประตูรถปิดสนิท พร้อมที่จะออกเดินทาง เหลือบหันไปมองไอ้พี่มืด อีกครั้ง
".เวร.............................กำ "
"แมร่งมิน่าทำไมมันมองแต่หน้ากู" ................เล่นส่งภาษามือกับเพื่อนมันในรถกันให้คึกคัก...."กำของกู กลัวไอ้พี่มืดซะตั้งนาน"
อัสดง 13 / 9 / 2011 # 4.44 นาฬิกา
.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาใช้คำสุภาพในการโพสต์แสดงความคิดเห็น