วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554

๐ สัมผัสรัญจวน ๐




โอบสัมผัสรัดลูบพรมจูบร่าง
ริมปากบางขวางไว้ใจหวั่นไหว
กายสะท้านร้าวรวดทรวดทรวงนัย
ลัดเลาะไล้เล้าโลม..โถมดวงมาน
(พระอาทิตย์อัสดง)

ประโลมเล้าเคล้าคลอขอสวาท
ประหนึ่งขาดดื่มกินสิ้นสังขาร
ทั้งพรมจูบลูบโลมโฉมสคราญ
ให้สะท้านสะเทิ้นคล้ายจะวายชนม์

อ่อนระทวยอายเอียงเพียงจริต
รอยจุมพิตติดตรึงคะนึงผล
รื่นระรวยระทวยอ่อนก่อนกมล
ถวายจนพลีพลางทั้งกายใจ ฯ
(~* ปุถุชนฯ *~)

กายกระชับจับร่างแนบข้างน้อง
สัมผัสสองร้องครวญรัญจวนให้
ปลอบประโลมโหมรักตระหนักนัย
จิตวาดไว้ในมานให้ซ่านทรวง

หมดเอียงอายหมายชิดสนิทเชื้อ
กายแนบเนื้อซาบซ่านดั่งตาลสรวง
ระทวยอ่อนร่อนพลิ้วชิวหาควง
เหมือนตกบ่วงห้วงรัก..สลักใจ
(พระอาทิตย์อัสดง)

กระส่ายสับจับจิตด้วยพิษรัก
รอยสลักปักซึ้งตรึงหวามไหว
แอ่นปทุมจุมพิตพิชิตชัย
กำซาบใฝ่ใคร่ครองสนองมน
(~* ปุถุชนฯ *~)

เร้าระรึงถึงมานในกาลนี้
ดวงชีวีร้อนรุ่มกรุ่นทุกหน
กลิ่นเย้ายวนชวนใจไฝ่กมล
สุดร้อนรนทนเร่าเข้าถึงนัย
(พระอาทิตย์อัสดง)

กำซาบซ่านผ่านกายอายสะท้าน
ดังตรึงกาลแน่นิ่งไม่ติงไหว
ใจกระเส่าเร้าสั่นหวันหทัย
แนบเนื้อในนิ่งนานสนานครวญ
(~* ปุถุชนฯ *~)

หยุดหายใจใคร่พร่ำในค่ำนี้
ตามวิถีสุขล้นจนใจหวน
หวังเพียงเกี่ยวเหนี่ยวไว้ให้รั​ญจวน
ใจอยากชวนหวลให้ใฝ่ตระกอง
(พระอาทิตย์อัสดง)

แนบสนิทชิดองค์อนงค์นวล
รักรัญจวนครวญเร้าเส่าสนอง
ที่เสนอเผลอไผลใฝ่หมายปอง
เพีบงประคองสองมนยลแมนมาน
(~* ปุถุชนฯ *~)

ลิ้มรสรักปักทรวงถึงห้วงช่อง
เพียงหวังครองลองลิ้มชิมความหวา​น
หากคืนนี้มีเวลาชั่วกัลปกาล
ขอประสานผ่านคืนระรื่นทรวง
(พระอาทิตย์อัสดง)

ระเริงไล้ใฝ่โลมประโคมรส
รักสะกดจรดแน่นที่แหนหวง
ร่ำเริงกายก่ายกอดพลอดรักดวง
ตราบชั่วล่วงห้วงกาลผ่านราตรี
(~* ปุถุชนฯ *~)

แม้ค่ำคืนวนเวียนเพียรกระเซ้า
คอยรบเร้าเฝ้าพรอดกอดมิหนี
คอยพะนอต่อรักปักชีวี
คงสุขีมีพี่ที่ข้างกาย
(พระอาทิตย์อัสดง)


เมื่อ: 05 สิงหาคม 2011, 03:42:PM

บทกลอนด้นสด พระอาทิตย์อัสดง & ปถุชน  ขอขอบคุณคุณปถุชนด้วยค่ะ สำหรับกลอนบทนี้


 

1 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ5 ตุลาคม 2554 เวลา 18:04

    ยอดไปเลย คนอายุหกสิบ อ่านแล้ว ยังหวามๆ

    ตอบลบ

กรุณาใช้คำสุภาพในการโพสต์แสดงความคิดเห็น