อ่านลำนำคำรักว่ามักหวาน
เหมือนว่าปานหัวใจใครจะขาด
ลงอักษรกลอนรักปักใจบาด
ได้แต่ปาดน้ำตาพากล่ำกลืน
เพราะเขามีคำหวานหว่านเรียง
มีเพียงถ้อยรับขวัญเมื่อยามตื่น
มีใครใครส่งใจทุกวันคืน
เราทนฝืนคืนนี้ไม่มีใคร
หวานนักหวานความหวานก็คงหวาน
แสนยาวนานผ่านวันยังหวั่นไหว
หากความรักทำหวานจนบาดใจ
ขอหลีกไกลกลัวใจให้ขาดกัน
พระอาทิตย์อัสดง
พร
๏ รักหวานชื่นรื่นรมย์เข้าสมทบ
ตอบลบมิอาจลบความนัยที่ใจหนึ่ง
เพียรส่งให้ความหวานซ่านตราตรึง
วจีซึ้งหมายมอบเข้าครอบทรวง
๏ นัยสดับจับอยู่มิรู้สิ้น
เฝ้าถวิลความหวานดั่งตาลสรวง
นัยหนึ่งนั้นฉุดรั้งทั้งแดดวง
หมายชิดทรวงอิงแอบแนบกลางใจ
๏ ก่อเกิดภาพ,วาบหวามแห่งมาลย์หอม
เข้าโอบล้อมหยอกเย้ากระเซ้าไหว
ลำนำซึ้งซึมซับจับฤทัย
แสนหวั่นไหวดวงจิตหมายชิดเชย
~แม่ค้าหน้าหวาน~