~ เสน่ห์เล่ห์รักหลง ~

 ใครจะเศร้าเหงาทรวงถึงดวงน้อง

จึ่งพร่ำร้องบอกลมมาพรมพร่าง
ถ้อยรำพันวันเหงาเคล้าครวญคราง
รักจืดจางห่างไกลให้ระทม

จะให้คิดเปลี่ยนผันนั้นคงสาย
รักที่หมายหลุดลอยพลอยขื่นขม
ไม่ขอยื้อฉุดรักจักตรอมตรม
ร้องระงมสมใจให้ชาชิน

จะไม่เกี่ยวเหนี่ยวรั้งแม้ครั้งไหน
บอกดวงใจให้ฝืนยามขื่นขม
เจ็บระกำช้ำดวงทรวงระบม
ขาดรักห่มพรมร่างน้องนางนวล

ให้ขาดดิ้นสิ้นใจไปข้างหนึ่ง
รักเคยซึ้งตรึงตราพาให้หวน
เสน่ห์รักมักหลงคงเย้ายวน
สุดรัญจวนครวญคร่ำน้ำตานอง

เพียงวจีที่พร่ำฉ่ำกมล
ใจทุรน-หล่นหายมลายผอง
ต่อไปนี้มีรักจักมิครอง
แค่เพียงสองคล้องมั่นสัมพันธ์ใจ

*~พระอาทิตย์อัสดง~*