สุดคิดถึงถึงคิดสุดคิดถึง
ยังตราตรึงตรึงตราภาพพาย้ำ
หนุ่มหน้ามนมนหน้าช่างน่าจำ
แม้คำนำนำคำเกินทำใจ
ช่างเหลือเชื่อเชื่อเหลือช่างเหลือเชื่อ
มิรู้เบื่อเบื่อรู้ดูหวามไหว
ยามคุณเห็นเห็นคุณอุ่นฤทัย
อยากลูบไล้ไล้ลูบแล้วจู๊บคุณ
(พระอาทิตย์อัสดง)
แม้แก้มหอมหอมแก้มแม่แก้มหอม
เคยดมดอมดอมดมอารมณ์อุ่น
ยิ้มใจเติมเติมใจใสละมุน
ยิ่งคิดครุ่นครุ่นคิดคิดถึงเธอ
ใช่นิดหน่อยหน่อยนิดใช่นิดหน่อย
ด้วยใจร้อยร้อยใจใสเสมอ
ถึงห่างไกลไกลห่างยังละเมอ
จึงพร่ำเพ้อเพ้อพร่ำลำเค็ญแล้ว
(กามนิต)
ให้ขวยเขินเขินขวยใจเกินห้าม
มาลวนลามลามลวนแม่นวลแก้ว
แค่มองตาตามองจ้องเป็นแนว
คงไม่แคล้วแคล้วไม่ให้จับจอง
เพียงนิดหน่อยหน่อยนิดชิดกันใกล้
ขยับใจใจขยับพับเป็นสอง
เป็นเดียวหนึ่งหนึ่งเดียวเกี่ยวใจปอง
เพราะรักน้องน้องรักปักใจคุณ
(พระอาทิตย์อัสดง)
ในคิดถึงถึงคิดไม่ผิดแน่
แม้นโศกแปรแปรโศกสู่โลกกว้าง
ควรหน่อยนิดนิดหน่อยควรปล่อยวาง
แก้มนวลปรางปรางนวลแย้มชวนชม
ถึงห่างไกลไกลห่างถึงต่างบ้าน
ยังแว่วหวานหวานแว่นเสียงแจ้วสม
ใจถนอมนวลนวลถนอมอย่าตรอมตรม
ตาเขียนคมคมเขียนมาเรียนกลอน
(กามนิต)
ขอบคุณพี่กามนิตแห่งบ้านกลอนไทยที่มาสอนน้องอัสดงต่อกลอนนะค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาใช้คำสุภาพในการโพสต์แสดงความคิดเห็น