~ น้ำตาสาวคืนหนาวเหน็บ ~



~ น้ำตาสาวคืนหนาวเหน็บ ~

คืนเหน็บหนาวร้าวรานสะท้านทรวง

ใจทั้งดวงร่วงหล่นปนความเศร้า

สายเมฆหมอกหลอกล่อล้อใจเรา

ยังคงเหงาเฝ้าพร่ำร่ำรำพัน

ไร้เหตุผลทนหนาวคราวหวั่นไหว

สู่กลางใจให้ช้ำย้ำว่าฝัน

เจ็บหนาวนี้ที่มีทุกคืนวัน

เฝ้ามองจันทร์ผันเปลื่ยนเจียมตัวตน

หมอกจางจางกลางทุ่งรุ่งฟ้าสาง

คงเลือนลางร้างลาทุกแห่งหน

แสนเจ็บปวดรวดร้าวสาวจำทน

สุดหมองหม่นคนรักมักจากไกล

น้ำตาสาวพราวหยดรดลงพื้น

เสียงสะอื้นคืนค่ำน้ำตาไหล

หยดน้ำค้างพร่างตามาที่ใจ

หม่นฤทัยให้ร้าวหนาวเปลียวกาย


พระอาทิตย์อัสดง