ยามอาทิตย์อัสดง: ๐ เค้ามาง้อคืนดีกันนะ ๐

วันเสาร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ไ ม่ รู้ จ ริ ง ๆ ทำ ไ ม ถึ ง ช อ บ ง้ อ

ไม่เคยท้อ..แม้เธอ..ดื้อได้ใจซะแบบนี้
ทำหน้าบูดตูดบิดต้องง้อทั้งปี
นิสัยยังงี้...ไม่ให้รักเธอได้ไง

ก ลั บ บ้ า น ไ ป น อ น คิ ด

ก็ดันติด..เปลี่ยนตัวเองก็ไม่ได้
ติดที่ดันรักเธอจนหมดหัวใจ
แล้วจะให้ทำอย่างไร..ที่ต้องเทใจง้อเธอ..

พ ย า ย า ม ม า ห ล า ย วั น ห ล าย คื น

เคอะ เคอะ เขิน เขิน ก็ทำใจเสนอ
สัญญาตัวเอง..จะไม่ง้อ..แต่ใจละเมอ
และก็ต้องมานั่งเหม่อ...อยากง้อเธอทุกที

ว่ า แ ล้ ว ก็ ไ ป ส น อ ง ถึ งบ้ า น

ใจมันรนราน..หัวใจเต้นก็ถี่
ไม่รู้เป็นยังไง..เจอหน้ากัน .. นึกอยากมอบชีวี
เวลาที่ผ่านมา 2 ปี...มีความรู้สึกดีๆให้กันหรือยัง

อ า จ จ ะ รั ก ไ ม่ ทั่ ว ถึ ง

แค่อยากให้ซี้ง..หัวใจคงมีหวัง
อยากให้รู้มีเธอเป็นพลัง
ขอเพียงเธอไม่ชัง..ไงถ้างั้น..ฉันขอคืนดี..

พระอาทิตย์อัสดง

กรุณาใช้คำสุภาพในการโพสต์แสดงความคิดเห็น

หน้าเว็บ