.๐ มนุษย์หนอ ๐. (3)
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
มนุษย์หนอเหตุใดถึงใจแคบ
ไม่มีแบบคุณธรรมนำสร้างสรรค์
มนุษย์หนออวดตนกลประชัน
คนเก่งจริงเขานั้นไซร้ไม่อวดตัว
มนุษย์หนอเด่นชัดกัดเหมือนยุง
มัวแต่มุ่งใครเก่งกว่าว่าไปทั่ว
มนุษย์หนอรักพวกพ้องดูหมองมัว
สิ่งน่ากลัวแห่งอรรถรสในกฎกลอน
มนุษย์หนอร่วมประชันมั่นใจแข่ง
ใครสำแดงฝีมือได้ในอักษร
มนุษย์นั้นคือกวีที่สุนทร
เขียนทุกบทจดทุกตอนนำสอนใจ
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
พระอาทิตย์อัสดง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กรุณาใช้คำสุภาพในการโพสต์แสดงความคิดเห็น