Re: ~"~..คงเหมือนเก่า..เหมือนวันแรกที่เราได้เจอกัน..~"~

๐ หลงเล่ห์เสน่ห์นา ๐

๐ ความรัก...มักเรียกหา ๐

~ ต้นรักอักษรา ~

๐ โอ้อกเอย ๐

๐ อยากหลับแล้วฝันว่า ๐

~ จารจรดพจน์เอื้อนเอ่ย ~

~ ณ.สถานแห่งนี้เป็นที่รัก ~

~ รักเกิดก่อหล่อเลี้ยง ~

*~ ร่ายกวีเหนือธารา ยินเสียงขลุ่ยครวญ ~* (3)

*~ ร่ายกวีเหนือธารา ยินเสียงขลุ่ยครวญ ~* (2)

*~ ร่ายกวีเหนือธารา ยินเสียงขลุ่ยครวญ ~*

~ อิ่มอุ่นละมุนละไมจากแม่ ~

~ ใช่รักหรือ ~



"รัตติกาล "

~ เพียงผู้เดียว ~

~ ประดิษฐ์ถ้อยร้อยสืบสาน ~

“ลุใบหญ้า”

~ หากแต่คิดถึง ~

ขอขอบคุณ คุณรการตติ แห่งบ้านกลอนไทยมา ณ.ที่นี่ด้วยคะ

~ รุ่งเริ่ม ~

:+: เหงากลางเงาฝัน :+:

~ เมืองมาลย์ ~

.. .รักเธอ ทั้งหมดของหัวใจ.. .



.. .รักเธอ ทั้งหมดของหัวใจ.. .
รักเธอ .. ทั้งหมดของหัวใจ
สาเหตุเพราะอะไร .. ไม่รู้
แต่อยากให้ลองเปิดใจมองดู
ว่าทุกวันนี้ฉันอยู่ . .. เพื่อใครสักคน

.. . อยากให้รู้ว่าเธอเป็น .. .หนึ่งเดียว
ที่คอยเกี่ยว . .. หัวใจดวงนี้เวลาที่สับสน
อยากให้รู้เวลาที่ใจเธอร้อนรน
ฉันพร้อมที่จะผจญ .. . ไปพร้อมๆ . .. กับเธอ

พระอาทิตย์อัสดง

*~โปรดสัญญา . . ว่าจะฝันดีทุกคืน~*

จะสัญญาขอฝันวันคืนหวาน

ให้ยาวนานผ่านราตรีที่สดใส

ขอตอบแทนแสนห่วงจากหัวใจ

มอบเก็บไว้ในหนึ่งที่ซึ้งทรวง

จะฝันถึงดารามาแซมใกล้

จากความนัยใครหนึ่งซึ่งคอยหวง

เพียรส่งสารกานท์กลอนหมายอ้อนดวง

นับเป็นช่วงเวลาของราตรี..

พระอาทิตย์อัสดง

...คิดถึงนะ...!!!



. .. เที่ยวตามหา  .. ในความฝัน. ..
หรือลืมกันวันนี้ที่ใจเผลอ
ทำเหินห่างทางไกลไม่พบเจอ
หรือเพื่อนเกลอมีใครให้สำคัญ..

ฝากบรรเลงเพลงรักสักเพลงหนึ่ง
ซาบซ่านซึ้งตรึงใจในรักมั่น
หวังว่าเพลงรักนี้ที่นิรันดร์
ร้อยสัมพันธ์วันเก่าแนบเนาทรวง

พระอาทิตย์อัสดง

**เพราะหัวใจดวงนี้มีกัน**

....อ ย า ก ข อ บ คุ ณ ค น ดี....
เพราะวันนี้....มีคุณตามติดชิดไม่ห่าง
อยากจะขอบคุณหัวใจบางๆ
และระยะทาง....ที่ขวางกั้นเราไว้

...."อ ย า ก บ อ ก ว่ า เ พ  ร า ะ เ ธ อ"....
ที่มาทำจนฉันละเมอ......เพ้อครวญและหวั่นไหว
และมันยังคงแบบนี้เรื่อยไป
ก็"เพราะเธอ"คือคนที่ใช่.....ที่หัวใจ.......ฉันรอมาแสนนาน

....ก็ เ พ ร า ะ ระ ยะ ท า ง ที่ ห่ า ง ไ ก ล....
เลยทำให้....หัวใจร่ำร้องขับขาน
ก็เวลาคุณไม่อยู่มันรนราน
ก็แค่อยากได้ยินคำหวาน......จากปากคุณ

พระอาทิตย์อัสดง

18 พฤษภาคม 2011

~ นานแล้วหนาที่ร้างลา ~

นานแล้วหนาร้างลาไกลไม่ได้พบ
ยากบรรจบพบเธอพร่ำเพ้อเสียง
ความสัมพันธ์นั้นแนบแน่นไม่แอบเอียง
ห้วงสำเนียงยังก้องลึกอยู่ในใจ

แม้เวลาคืนวันจะผันผ่าน
ก็มิอาจต้านทานคิดถึงไหว
ขอส่งสารจารเจือเอื้อความนัย
เผื่อว่าเจ้าได้อ่านสงสารกัน

under

แสงจันทร์นวลผ่องส่องประกาย
ใจมิวายหมายคิดชิดใฝ่ฝัน
หวังเคียงคู่อยู่แนบแอบสัมพันธ์
เสียงแห่งจันทร์คร่ำครวญรัญจวนใจ

กาลเวลาพาผ่านให้ผลาญจินต์
ยังถวิลกลิ่นกรุ่นคุ้นหวามไหว
ส่งกลอนกานท์ก่อเกื้อเอื้อความนัย
ขอรู้ไว้ใจรับกระชับความ

พระอาทิตย์อัสดง


*ขอขอบคุณ คุณ  under  แห่งบ้านกลอนไทยนะคะ*

~ ฉันมุ่ง ตามพ่อหมาย ~



แต่เมื่อครั้งยังเยาว์ช่างเขลานัก
มิเคยจักหมั่นเพียรรักเขียนอ่าน
พ่อมุ่งเน้นเฟ้นคำเชี่ยวชำนาญ
หวังลูกสานงานพ่อต่อชีวี

ส่งลูกเรียนเขียนอ่านกรำงานสู้
ให้ลูกรู้ก้าวย่างทางศักดิ์ศรี
อุปสรรคพบพานผ่านฤดี
ให้ลูกนี้ลิขิตชีวิตตน

~ พระอาทิตย์อัสดง ~

๐ แว่วเสียงสกุณา ๐

ยามย่ำรุ่งเรืองรองเสียงก้องป่า

สกุณาเจื้อยแจ่วแววขับขาน

ส่งสำเนียงเคียงคู่อยู่เป็นนาน

จึงเรียงร้อยถ้อยกานท์ผ่านกวิน

รับสัมผัสไพเราะเสนาะหู

ชม้ายดูชู้ชื่นคืนผกผิน

ช่างมากมายหลายหลากฝากชีวิน

มิพลัดถิ่นบินพรากจากรังรวง

พระอาทิตย์อัสดง

๑๕ มีนาคม ๒๐๑๒

~ เหนือน้ำค้าง ~

ยะย้อยหยาดร่วงรด-จรดพื้น
แผ่วลมรื่นชื่นปรุงยามรุ่งสาง
อุษาอุ่นกรุ่นหวนอาบอวลทาง
คละน้ำค้างพร่างพริบระยิบพราย

รังสิมันต์สาดแสงแจ้งทั่วหล้า
แหล่งธาราวาววับรับเฉิดฉาย
บุปผชาติเฟื่องจรุงฟุ้งกระจาย
หวามมิวายหมายครองคล้องนภา

หยาดหนึ่งหยดพิรุณละมุนเอื้อ
จารจุนเจือเผื่อแผ่แด่-วหา
จึงหลั่งไหลสู่ดินถิ่นพนา
มวลมัจฉาเริงร่ายรำบายจินต์

พระอาทิตย์อัสดง

~ กวินแห่งรัก ~

ซ่านแดดวงทรวงซึ้งตราตรึงจิต
เพลินพินิจพิศถ้อยร้อยสลัก
บรรจงเรียงเคียงคำมาย้ำทัก
สารประจักษ์ถักทอก่อเกิดจินต์

ด้วยความงามแห่งรัก..สลักเสลา
เนิ่นนานเนาเคล้าคลอส่อถวิล
ประดุจมนตร์เทวัญขวัญชีวิน
พรมประทินทั่วหล้านภาลัย

พระอาทิตย์อัสดง

~ ครึ้มเขา..เงาป่า..ใต้ฟ้าคราม ~

ในครึ้มเขาเงาป่าใต้ฟ้าคราม
แมกไม้งามท่ามกลางทางภูผา
หมอกเบาบางจางคลุ้งฟุ้งนภา
สุดปลายฟ้าพายล-ดลฤดี

แสงทอทาบอาบหล้าทิวากร
ประภัสสรย้อนตัดจรัสศรี
เทือกทิวป่าคราชมรมณีย์
ร่ายวจีชี้ชัดระบัดใบ

ท้องฟ้าครามอร่ามตาพากระจ่าง
ส่องเป็นทางต่างลอดหว่างยอดไม้
กระทบพื้นผืนหญ้าพนาไพร
ซ่านทรวงในให้หวนครวญกวี

พระอาทิตย์อัสดง

ขอขอบคุณภาพสวยงามจาก Mr. Lan Barber (Thanks for your photo)

~ ร้อนรัก ~ (กาพย์ห่อโคลง)

~๑~
๐ร้อนรักลนรุ่มเร้า                  ยั่วยวนเย้าหทัยหวง
ไหวหวาดหวั่นชายลวง             บ่วงร้อยเล่ห์เสน่ห์มาน

๐ร้อนรักลนรุ่มเร้า                  แดดวง
เหมือนดั่งไฟสุมทรวง               ผ่าวเนื้อ
ไหวหวาดหวั่นชายลวง             เชยชิด  สนิทนา
คำเห่เพียงเล่ห์เฟื้อ                 เสน่ห์ร้ายพร่าใจ ฯ
             
~๒~
๐ร้อนใคร่ให้เร่าร้อน               ยากเกินถอนผ่อนสุขสม
ยั่วเย้าเคล้าอารมณ์                ฉมกรุ่นกายจึงร่ายมนต์

๐ร้อนใคร่ให้เร่าร้อน                สุขสม
ยากถอนผ่อนอารมณ์              ยั่วเย้า
ละมุนกรุ่นกลิ่นฉม                 รูปรส   กายนอ
จึ่งร่ายมนต์ดลเคล้า                ค่ำเช้ามาดหมาย ฯ

~๓~        
๐ร้อนกายคล้ายหม่นไหม้            ถูกโลมไล้ด้วยไฟบาป     
เคลิ้มอุ่นกรุ่นกำซาบ                 อาบรอยอิ่มปริ่มทรวงใน

๐ร้อนกายคล้ายหม่นไหม้            ไฟบาป    
หลงเคลิบเคลิ้มปลื้มปลาบ           คลั่งไคล้
เพียงรอยอุ่นเอมอาบ                อกนุช  นาพ่อ
กระชากฉุดจินต์ให้                  ซ่านเพ้อเหม่อถวิล ฯ

~๔~ 
๐ร้อนราคินใฝ่เฝ้า                   พะนอเคล้าเนาสุขสม                 
ก่ายกระหวัดรัดเชยชม               รมย์ระรื่นชื่นฤทัย                                        

๐ร้อนราคินใฝ่เฝ้า                   เคล้าชม
คลอคู่เคียงภิรมย์                    บ่มไว้
กก-กอดก่ายร่างจม                  หล่มรัก 
สองต่างผลัดโลมไล้                  ไขว่คว้าแดนสรวง ฯ

~ พระอาทิตย์อัสดง ~

~ พิษรัก ~ (โคลง กลบท)



ผิดรักจำร้างรัก          หักจิต
หมดสิทธิถูกถอนสิทธิ         ชิดเจ้า    
ครุ่นคิดเพราะเคยคิด          ผิดพลาด
นึกแนบเคล้าคลอเคล้า          เก่าเพ้อเรื่องครวญ

~ ทัน ~

เพียงรักสักหนึ่งรัก          ปักจิต
คล้ายพิษปนเปพิษ         ฤทธิ์ไซร้
สักนิดเถอะน้อยนิด         คิดหน่อย
หวนร่ำไห้โหยไห้            ใคร่รู้ใครรัก

~ พระอาทิตย์อัสดง ~

ขอขอบคุณ คุณทัน มา ณ. ที่นี่ด้วยนะคะ ด้วยจิตคาราวะ

&
ภาพสวยงามจาก Mr. Luis  Gonzalez  (Thanks  for  your  photo)

~ พร่ำรัก ~



ในรู้สึกตรึกดูในรู้สึก
ประกายพรึกรอพร่างมาวางพร่ำ
วาจาแจ้วจึงเจรียงแต่เพียงคำ
รัก รัก รัก ฝากย้ำมาร่ำไร

ไร้เหตุผลดลเจตน์ไร้เหตุผล
รู้แต่รักจักล้นสุดทนไหว
อยากจะเต้นเผ่นโผนกระโจนไป
กระซิบใกล้กรรณแก้วแวววาวกานต์

รัก รัก รัก จักพร่ำเช้าค่ำดึก
ประกายพรึกวิบไหวหัวใจหวาน
เติมเต็มทั่วหัวใจให้สะท้าน
ซึ้งกำซาบตราบนานตระการรัก

~ กามนิต ~

เพ้อ เพ้อ เพ้อ พิไรร่ำรำพันพ่อ
โอ้ละหนอคลอเคียงเรียงสลัก
เป็นสำนวนครวญใฝ่หทัยภักดิ์
หมายปันปักทรวงศรีสตรีใด

รัก รัก รัก พร่ำฝากมากมายแท้
กอบดวงแดมอบวางหญิงบางไหน
สาวบางคล้าบางคลอนคงอ่อนใจ
หรือบางไหลบางหลงอัสดงครวญ

 ~ไม่รู้ใจ ~

พร่ำ พร่ำ พร่ำ คำรักสลักไว้
โอ้ดวงใจให้เจ็บเหน็บโหยหวน
ร่ำ ร่ำ ร่ำ คำจากพรากเนื้อนวล
รักรัญจวนครวญคร่ำร่ำอาลัย

จะบางรักบางร้างต่างก็เจ็บ
เหมือนเนื้อเล็บฉีกขาดเลือดสาดไหล
เพียงหญิงอื่นหมื่นแสนหวงแหนใย
พี่รู้ไหมอัสดงยังหลงครวญ

 ~ พระอาทิตย์อัสดง ~

ขอขอบคุณ คุณกามนิต & คุณวิ"ไม่รู้ใจ" มา ณ.ที่นี่ด้วยนะคะ

~ หอมกลีบลำดวน ~



อัน.."ลำดวน"....ที่พี่กอบมอบให้เจ้า

น้ำปรุงเคล้าฟุ้งตรลบสบนาสา

แต่หากเทียบปรางนวล..กับมวลผกา

บุษยามิอาจข่มฉมสุรางค์

~ สียะตรา ~

กลีบลำดวนชวนดมให้สมหอม
อยากเด็ดดอมดอกเจ้าเอาฟ้าสาง
กลิ่นอบอวลรัญจวญใจนวลปราง
หอมเบาบางต่างเย้ารุมเร้าครวญ

~ พระอาทิตย์อัสดง ~

ขอขอบคุณ คุณสียะตรา มา ณ.ที่นี่ด้วยนะคะ

~ สั่งนาง ~

แหวนนี้พี่สวมให้          จองขวัญใจหมั้นไว้ก่อน
หนาวหน้าอย่าเกี่ยงงอน          พี่จะย้อนตอนวิวาห์

ลาไกลไปทำกิจ          เลิกหงุดหงิดจิตผวา
คำนึงถึงสัญญา          ว่าเราจักมั่นรักเดียว

แม้นใครหมายเกี้ยวพา          ขอแก้วตาอย่าแลเหลียว
ขับไสห้พ้นเชียว          ใจเด็ดเดี่ยวงดเกี่ยวพัน

นงรามต่างความหวัง          คือพลังกำลังขวัญ
เป็นเพื่อนเตือนชีวัน          ให้เร่งสรรค์ความมั่นคง

พี่รู้สู้ยืนหยัด          คอยระมัดตัดลุ่มหลง
อาบเหงื่อเพื่ออนงค์          ขอน้องจงหมดสงกา

ยามใดใจคลอนแคลน          โปรดดูแหวนทดแทนหน้า
ชายหนึ่งซึ่งบูชา          จะกลับมามิช้าเชือน

ที่ย้ำพร่ำพิไร          เพราะห่วงใยกว่าใดเหมือน
แสนรักจึงตักเตือน          กำชับสั่งด้วยหวังดี

รักนวลสงวนกาย          รอพี่ชายห้ามหน่ายหนี
ก่อนจากฝากวจี          จากว่าที่สามีเธอ
    
~ สุนทรวิทย์ ~



แหวนนี้พี่หมั้นมอบ          น้องขอตอบว่าขอบใจ
แทนสิ่งติงหทัย          อย่าหวั่นไหวยามไกลกัน

คำลาพาดวงเศร้า          ต่อนี้เหงาเฝ้าเพียงฝัน
ละเมอเพ้อนิรันดร์          สัญญานั้นจำได้ดี

อย่าห่วงในตัวน้อง          จะประคองไม่หมองศรี
ให้รู้คู่ชีวี          เพียงเป็นพี่เท่านั้นพอ

ส่งแรงให้แข็งขัน          ให้บากบั่นนั้นน้องขอ
จะอยู่เพื่อเฝ้ารอ          วันพี่ท้อจะคลอเคลีย

ห่างไกลอย่าแปรผัน          อย่าพนันงานจะเสีย
เรื่องหญิงอย่านัวเนีย          อาจหลบเลียรอยแผลใจ

โปรดรู้ดูนวลน้อง          มิมีสองปองคนไหน
หนึ่งเดียวที่เกี่ยวนัย          หนึ่งฤทัยให้พี่ครอง

คำพี่ที่ย้ำนัก          ใจตระหนักทุกห้วงห้อง
ที่รักขอรับรอง          ว่าตัวน้องไม่ลองดี

รักนวลสงวนตัว          จะไม่มั่วรักศักดิ์ศรี
ก่อนไปขอถามที          ว่าตัวพี่นี้เป็นใคร ???

~ พระอาทิตย์อัสดง ~


ขอขอบคุณ คุณสุนทรวิทย์มา ณ . ที่นี่ด้วยคะ

~ คือใจนี้ไม่รู้ ~

คือไม่รู้ว่าใจนี้ไม่รู้

คือไม่สู้สันทัดจัดอักษร

คือมันฟุ้งซ่านเศร้าก่อนเข้านอน

คือออดอ้อนกับดาวเหงาจังเลย

จึงละเลงเร่งวางกลอนอย่างขำ

จึงละคำงดงามตามใจเผย

จึงละเลียดเบียร์แก้วแล้วก้มเงย

จึงหลับเลยลืมตื่น มาชื่นวัน

กามนิต

๑๙ ก.พ.๕๕

คือใจผู้สู้กลอนจักอ้อนฝัน
คือมันมุ่งฟุ้งเฟ้อเพ้อถึงจันทร์
คือเฝ้าฝันพันดาวพราวชมเชย

จึงละเลงเพลงกานท์สานสัมพันธ์
จึงรำพันวันนี้มีเฉลย
จึงละเมียดละม้ายคล้ายคนเคย
จึงได้เผยเอ่ยคำ มิร่ำไร

พระอาทิตย์อัสดง
๒๐ก.พ.๕๕

* ขอขอบคุณ คุณกามนิตมา ณ.ที่นี่ด้วยคะ *

๐ ดอกรวงพวงเกสร ๐

ดอกรวงพวงเกสร        ศศิธร-จรัสศรี

เบ่งบานขานราตรี        หนึ่งคืนนี้ที่ฤทัย

ไม้งามตามรูปทรง         นวลอนงค์ก็หลงใหล

ต้นรักสลักนัย                ถนอมไว้ในจินดา

พระอาทิตย์อัสดง

๐ จบสิ้น ณ.ถิ่นฐาน ๐

สุดท้ายคล้ายที่สุด
มิอาจหยุดหรือฉุดรั้ง
ชีวิตติดวงวัง
บางพลาดพลั้งครั้งเผลอไผล

จบสิ้น ณ.ถิ่นฐาน
เหลือเถ้าถ่านถึงกาลไหน
เวลาพาล่วงไป
จงทำไว้ใฝ่กรรมดี

 

พระอาทิตย์อัสดง



....บทกลอนเขียนตอน....คิดถึง.....

Hello !....... คิ ด ถึ ง ไ ห ม ?
ค น รู้ ใ จ แ ต่ ก่ อ น เ ก่ า
คิ ด ถึ ง วั น ที่ ยั ง มี เ ร า
มี เ สี ย ง ยั่ ว เ ย้ า ใ ห้ เ ค ล้ า ค ล อ
.............
ห่ ว ง ใ ย รู้ บ้ า ง ไ ห ม ?
แ ค่ ใ ค ร สั ก ค น ที่ ร้ อ ง ข อ
ก ลั บ ม า น ะ จ ะ ร อ
ม า ถั ก ท อ ต่ อ เ ติ ม สิ่ ง ที่ ข า ด ห า ย ไ ป
.............

พระอาทิตย์อัสดง

~ มังกรคาบแก้ว ~ (โคลงสอง)

อุษาสางรุ่งแล้ว
ดั่งก่องเก็จเม็ดแก้ว       พร่างแพร้วทินกร

กลิ่นเกสรดอกไม้
กระจ่างกระจายไว้          ทั่วท้องนภา

           แสงเจิดจ้าไร่แล้ว          
ก่อเกิดมังกรแก้ว            ฉ่ำนั้นน่าทาน

พระอาทิตย์อัสดง



~ ก่อนจบ..พบสุดท้าย ~ กาพย์ยานี ๑๑

ก่อนกาลลานสุดท้าย               ก่อนมลายกลายเป็นผง
ก่อนสิ้นถิ่นพะวง               ก่อนปลิดปลงชีพชีวัน

ก่อนผ่าน ณ.ลานเมรุ               ก่อนลับเร้นลุล่วงผัน
ก่อนเห็นเป็นเถ้าทัน               ก่อนเช่นวันแดดับดวง

ก่อนเพลิงผลาญสลาย               ก่อนกระจายภายในห้วง
ก่อนลมพรมพร่างทรวง               ก่อนหมดห่วงบ่วงกมล

ก่อนเท่าธุลีดิน               ก่อนกวินจะผลิผล
ก่อนนึกตรึกตัวตน               ก่อนหลุดพ้นหนแห่งกรรม

ก่อนนี้ที่ทำไว้               ก่อนสิ้นใจใคร่ขอย้ำ
ก่อนเฉลยเอ่ยถ้อยคำ               ก่อนถลำกระทำใด

ก่อนจบพบสุดท้าย               ก่อนว่างวายกายสิ้นไร้
ก่อนสิ้นลมหายใจ               จัดเตรียมไว้เสบียงบุญ


พระอาทิตย์อัสดง

~๐ ฝนมาน้ำตาคลอ ๐~



ใครจะเศร้าเหงาทรวงถึงดวงน้อง
จึ่งพร่ำร้องบอกลมมาพรมพร่าง
ถ้อยรำพันวจีเหงาเคล้าครวญคราง
รักจืดจางนวลน้องร้องระทม

จะให้คิดเปลี่ยนผันนั้นคงสาย
รักที่หมายหลุดลอยพลอยขื่นขม
ไม่ขอยื้อฉุดรักจักตรอมตรม
ร้องระงมสมใจให้ชาชิน

~ พระอาทิตย์อัสดง ~

เพียงคำเปรย เผยพ้อ คนท้อร่ำ
หอบระกำ ช้ำนาง จางถวิล
สะอื้นกลาง พร่างฝน ที่หล่นริน
สวาสดิ์สิ้น ผินเลือน เจ้าเอื้อนลา

อยากประโลม โจมขวัญ แต่หวั่นนัก
ด้วยซากปรัก รักลวง หน่วงผวา
ยังปักแน่น แก่นใจ ไม่สร่างซา
เกรงจักคว้า ปมเก่า เข้าย้ำตรม

~ ปภัสร์ ~

จะไม่เกี่ยวเหนี่ยวรั้งแม้ครั้งไหน
บอกดวงใจให้ฝืนยามขื่นขม
เจ็บระกำช้ำดวงทรวงระบม
ขาดรักห่มพรมพร่างนัยนางน้อง

เพียงวจีพี่พร่ำฉ่ำกมล
ใจทุรน-หล่นหายมลายผอง
ต่อไปนี้มีรักจักมิครอง
แค่เพียงสองคล้องสัมพันธ์มั่นมิคลาย

~ พระอาทิตย์อัสดง ~

พี่ได้เพียง เรียงคำ นำมาต่อ
เคล้าพะนอ คลอข้าง มิห่างหาย
กอบอ้อมใจ ไออุ่น กรุ่นมิวาย
รองระบาย พ่ายรัก ผ่อนหนักนาง

เพียงแบ่งปัน ขวัญเจ้า ยามเหงาข่ม
ปลิดโศกซม ขมขื่น วันคืนหมาง
จงร้อยถัก อักษร กร่อนใจจาง
ช่วยละร้าง ทางช้ำ ที่ย้ำเยือน

~ ปภัสร์ ~

* ขอขอบคุณ คุณพี่ปภัสร์ ที่ได้ร่วมต่อกลอนกัน *

"เจ้าสายลมใยเอยไม่เคยหลับ"

"เจ้าสายลมใยเอยไม่เคยหลับ"
คอยกระชับกับกายหมายอยากถาม
ไร้ตัวตนห่มห้อมล้อมทุกยาม
อยู่กลางท่ามตามติดชิดรอบกาย

อากาศหนาวเช้านี้มีหมอกควัน
เมฆแบ่งชั้นบางเบาเคล้ามิหาย
แดดไออุ่นกรุ่นทรวงดวงมิคลาย
จนถึงสายบ่ายคล้อยพลอยค่ำเย็น

ตะวันตกพลบค่ำร่ำคิดถึง
นัยจิตซึ้งตรึงทรวงทุกห้วงเห็น
ก่อนจะคล้อยลอยลับจับเดือนเพ็ญ
มิว่างเว้นเช่นกันจันทร์ร่ำไร

สายลมปลิวพลิ้วพลิ้วระลิ่วหา
มวลพฤกษาอ่อนตามก็หวามไหว
หมู่วิหกผกผินบินห่างไกล
หยอกล้อไปในสายลมสมอุรา

พอแดดร่มลมอ่อนหลบซ่อนเร้น
จันทร์เดือนเพ็ญเด่นงามอร่ามฟ้า
ฟังเสียงคลืนกลืนกลบกระทบมา
เสน่หาพาหลงวังวงเวียน

พระอาทิตย์อัสดง

~ ไหวหวั่นสัมพันธ์เลือน ~ (กลบทรักร้อย)



สัมพันธ์เลือน..เลือนลางก็จางหาย
เหมือนเดียวดาย..ดายเดียวให้เปลียวเหงา
ไม่เข้าใจ..ใจกันสัมพันธ์เรา
รักคงเก่า..เก่าแล้วก็แคล้วลา

อยากจะหนี..หนีไปให้ไกลห่าง
รักจืดจาง..จางไปไม่โหยหา
รักคนลวง..ลวงโลกโศกอุรา
เขามิมา..มาดูเคยรู้ใจ

ตัดให้ขาด..ขาดกันในวันนี้
รักเคยมี..มีกันก็หวั่นไหว
ก่อนเคยห่วง..ห่วงหาพาหมดใย
รักนั้นไซร์..ไซร้หลอกคนหลอกลวง

พระอาทิตย์อัสดง

~ เทือกเขาเคล้าหมอก ~

สายลมก็บางเบา
ทิวเทือกเขาเคล้าหมอกหนา
ไม้ใหญ่ไพรพนา
ต้านลมกล้าท้าตะวัน

พลิ้วพลิ้วก็ปลิวไหว
แสงร่ำไรให้รังสรรค์
เสียงไผ่ในอรัณย์
วิหกผันพลันเวียนวน

หนาวหนาวขาวหมอกควัน
ฟ้าสะพรั่นกลั่นเม็ดฝน
เส้นสายกระจายปน
ทั่วแนวสนถึงผลใบ

พระอาทิตย์อัสดง


...เรายังคิดถึงกัน อยู่บ้างไหม?...

สุดคิดถึงซึ้งนักรักที่สุด
ไม่อาจหยุดฉุดรั้งยั้งว่าไม่
ใครเล่าใครใยทำซ้ำรอยใคร
ตรงดวงใจให้เจ็บเหน็บโดยตรง

หนาวก็ร้าวคราวหม่นคนยังหนาว
ส่งเดือนดาวขาวผ่องใจลองส่ง
ลงกลางใจใคร่รู้ชู้อยากลง
เพียรบรรจงคงคำพร่ำรักเพียร

ถึงเวลาผ่านล่วงห้วงคิดถึง
เขียนคนึงซึ้งรักภักดีเขียน
เจียนจะขาดพรากใจใคร่จนเจียน
จงติเตียนเรียนคำจำบรรจง

พระอาทิตย์อัสดง

*~ มหัศจรรย์แห่งธรรมชาติ ~*

กลางขุนเขาแมกไม้ในป่าใหญ่
กิ่งก้านใบโอนอ่อนผ่อนแรงลู่
มีสายหมอกสายลมสมฤดู
นกร้องคู่กู่ก้องท่องนภา

ปล่อยอารมณ์ห่มห้อมล้อมด้วยถิ่น
เสียงเพลงพิณขลุ่ยครวญรัญจวนหา
เมฆลอยเคลื่อนเลื่อนไปไกลลับตา
รุ่งอุษาพาหลบสยบจันทร์

เสียงทำนองคลอเคล้าเร้าอารมณ์
หมายร่ายคำพร่ำพรมสมสวรรค์
ธรรมชาติสร้างไว้ให้นิรันดร์
มหัศจรรย์วันคืนชื่นฤทัย

พระอาทิตย์อัสดง

* ต้นรัก * โคลงสี่สุภาพ

๐ ตะวันเมื่อรุ่งเช้า               ใสใส

ต้นรักหอมถึงใน               นุ่มล้ำ

กลีบงามกว่ากลีบใด         ด้วยดอก

แม่คะนิ้งหยดน้ำ               เกาะก้านกิ่งใบ ฯ

๐ ความหนาวก็ครั่นคร้าม       ผ่านทรวง

หมายพบสบคนหวง           ห่วงไซร้

เพียงหมายหนึ่งใจดวง        ดื่มด่ำ

ต้นรักแห่งแมกไม้                มั่นแท้เพียงเรา ฯ

พระอาทิตย์อัสดง