~ ไม่มีบทกวีหวานที่บ้านฉัน ~

ไม่มีบทกวีหวานที่บ้านฉัน
ไม่มีจันทร์พันดาวที่พราวฟ้า
ไม่มีแล้วแม้แต่วันเวเลา
ไม่มีใครโหยหาเหมือนครานั้น

บทกวีที่หวานกานท์นับร้อย
เป็นเพียงถ้อยน้อยค่าไม่พาฝัน
ถึงจะหว่านผ่านไปไม่ถึงจันทร์
กี่ตะวันชั้นฟ้าค่าควรมอง

ได้แต่เพียรเขียนคำลำนำหวาน
หวังเพียงจารสารคำไม่ทำหมอง
สือภาษาคุณค่าน่าจับจอง
เพียงประคองลองคำจำใส่ใจ

อยากจะเรียนเขียนลงตรงอักษร
อยากจะอ้อนป้อนคำทำหวั่นไหว

อยากรู้หลักมักเผลอเพ้อความใน
อยากเขียนไปให้สุขทุกเพลา
*******

พระอาทิตย์อัสดง